Το θέμα είχε ως κύριο περιεχόμενο τη διερεύνηση, καταγραφή και αξιολόγηση των αγροτικών συγκροτημάτων, (τα γνωστά ως μετόχια) που περιέχονται στην περιοχή του Δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου, που η δημιουργία τους ανάγεται στην εποχή της Ενετοκρατίας.

   Εντοπίστηκε ένα πλήθος θεμάτων εξαιρετικής πολιτισμικής αξίας και ιστορικής σημασίας. (τρίπτυχος οδηγός)

   Δυστυχώς τα περισσότερα είναι στο έλεος της εγκατάλειψης και της φθοράς του χρόνου ή της ανεξέλεγκτης επεμβατικής αλλοίωσης.

   Στο πλαίσιο αυτής της μελέτης  προτάθηκαν διαμορφώσεις στο δημόσιο χώρο των οικισμών, που αφορούν στους οδικούς άξονες των πυρήνων των οικισμών και σε δυο κοινόχρηστους χώρους στα όρια τους, την πλατεία δεξαμενής και την πλατεία Αγίου Ελευθερίου.

   Πλατεία Δεξαμενής

Ο διαθέσιμος τριγωνικός χώρος, σημαντικών διαστάσεων και με έντονο ανάγλυφο, γειτνιάζει με χώρους συλλογικών δραστηριοτήτων – σχολείο, γήπεδο, εκκλησία.

Μια βυθισμένη ορθογώνια υδατοδεξαμενή, στη νότια υψηλότερης στάθμης περιοχή, δημιουργεί με το δώμα της ένα εκτεταμένο πλάτωμα, ένα belvedere, με θέα τον κάμπο και τη θάλασσα. 

Κύρια στοιχεία της διαμόρφωσης αποτελούν μια πλατεία θέασης, στο δώμα της δεξαμενής, ένα περιβόλι και μια παλινδρομική κίνηση, που συνδέει τις δύο περιοχές με τα αντιθετικά χαρακτηριστικά . Αποτελεί το εντονότερο, το πιο διακριτό στοιχείο της. Διατρέχει το σύνολο του χώρου και λειτουργεί ως οργανωτικός άξονας της όλης σύνθεσης. Ως «αφηγηματική κατασκευή» συμβάλλει στην εναλλαγή των  αντιληπτικών σχέσεων και την απόλαυση του πλούτου των εντυπώσεων  που  προσφέρει το περιβάλλον.

 Υλοποιείται ως πλακόστρωτη ή χωμάτινη διαδρομή στα δύο κύρια επίπεδα - στην πλατεία και το περιβόλι - και ως ανηρτημένη ξύλινη κατασκευή ράμπας, που συνδέει τους δύο τόπους.

Ένα μικρό κυλικείο, στο επίπεδο της πλατείας θέασης, θα αποτελέσει στοιχείο εξυπηρέτησης, πόλο έλξης επισκεπτών και μέσο καθημερινής φύλαξης και διαχείρισης του χώρου.

   Πλατεία Άγιου Ελευθέριου

Ο επίπεδος τριγωνικός χώρος, που γειτνιάζει με το μοναστήρι και το σχολείο, συνιστά ένα απροσδιόριστο κενό, που περιμένει να αποκτήσει περιεχόμενο και χαρακτήρα. Θεωρήσαμε ως πιο ισχυρή τη σχέση του με το σχολείο και τον αποδώσαμε στα παιδιά ως τόπο παιχνιδιού με συγκεκριμένο θεματικό περιεχόμενο, ως πρότυπο παιδότοπο αισθητικής διαπαιδαγώγησης.

Προτείνουμε δύο ομάδες παιχνιδιών: παιχνίδια που παρέχουν  την εμπειρία του ήχου και αναπτύσσουν την αίσθηση της μουσικής και παιχνίδια που ασκούν την κίνηση και την ισορροπία.

Ο χώρος οριοθετείται και προστατεύεται από το οχληρό περιβάλλον με δύο πρισματικούς σχηματισμούς και "ανοίγεται" προς το σχολείο για να αποτελέσει προέκταση της αυλής του.

Οι εσωτερικές έδρες των πρισμάτων συμμετέχουν λειτουργικά στο χώρο, η μια ως επιφάνεια πρασίνου, η άλλη ως πρανές οργάνωσης παιχνιδιών.

Κυριαρχούν οι χωμάτινες επιφάνειες, το τσιμέντο - χτενιστό και χυτό - και το ξύλο.

- ΔΟΜΕΣ 05/10 Διεθνής Eπιθεώρηση Aρχιτεκτονικής, Επετηρίδα Eλληνικής Aρχιτεκτονικής, τόμος Β’ τεύχος 90

- ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ- 4η τριενάλλε 2004-2007, Αρχιτεκτονική στην Κρήτη

κύριοι μελετητές αρχιτέκτονες:

- Μπούκη Μπαμπάλου-Νουκάκη

- Αντώνης Νουκάκης